Je bekijkt de reis...
Back to Bath
Reisverslag Time flies when... you are busy!
9 september 2015
|
Aantal keer bekeken
220
Aantal reacties
5
Bath,
Verenigd Koninkrijk
a
A
Time flies when... you are busy!
Zó daar is dan eindelijk dat moment rust voor jezelf dat je kan gebruiken om iedereen aan de andere kant van het Kanaal up-to-date te houden! Het is een drukke week geweest, zo kan ik het wel stellen, maar wat een ontzettend leuke tijd ga ik tegemoet!
Zondag 30 augustus vertrokken papa, Rory en ik de (nog net niet overbeladen) Volkswagen Polo die ik een maand eerder had gekocht. Jazeker, mijn eerste auto, die dit jaar minstens 20.000 km gaat rijden denk ik! Met een lekker tempo doorkruisten we heel Nederland, België en een klein stukje Frankrijk, om te boarden vanaf Duinkerken de boot op: England-bound. Een rustige overtocht, dus we mochten niet klagen. Eenmaal de boot af tuften we, LINKS LINKS LINKS, richting Bath, waar ik de rest van het jaar zal wonen. We hadden afgesproken om met de Overeijnder's te gaan eten, waar we direct het nieuws te verduren kregen dat de Nederlandse dames het niet hadden gehaald om Europees hockey kampioen te worden... En die heb ik nog een aantal keer mogen horen.
Maandag was het Bank Holiday, waarop het gebruikelijk is dat het regent, dus.... dat deed het natuurlijk gewoon! We zijn even naar het grote winkelcentrum geweest om vervolgens papa af te zetten op het vliegveld. De nodige knuffels gegeven, en Rory en ik konden nog even genieten van de laatste paar dagen bij elkaar.
De nodige ellende met bankzaken die dan weer wel, dan weer niet lukten, en uiteindelijk (een week later) is het nog niet gelukt, maar het komt allemaal goed :).
Woensdag was de grote dag dat ik zou gaan verhuizen naar mijn 'thuis' voor de komende maanden. Om 10:00 reden Rory en ik de poort door van Monkton Prep School, waar ik de familie Goode ontmoette. Zij zijn de 'house parents' van de kinderen die op school wonen, en met wie ik samen de grote familie ga runnen.
Nou kan ik wel zeggen, dat ik een van de, zo niet het mooiste uitzicht over de omgeving van Bath heb. Direct na aankomst is het bureau dan ook verplaatst naar het raam, waar ik uitkijk over de heuvelen van Bath, de golfbaan van de school en het anderhalve hockeyveld, waar ik veel tijd ga doorbrengen. Rory en ik hebben mijn kamer samen een beetje meer thuis gemaakt. Woensdag was ook de dag dat ik Rory voorlopig gedag moest zeggen. Een opvallende tour door de heggetjes van het Engelse platteland leidde ons naar Bristol Airport, waar de traantjes even ( iets langer dan even) vloeiden. Uiteindelijk elkaar beloofd dat we voorzichtig naar huis zouden gaan, zolang ik maar aan de linkerkant bleef rijden. De eerste avond aten we met het hoofd van de school en zijn vrouw, en de andere 3 die ook op school wonen. De kop was er af, nu moesten de kinderen nog komen! Donderdag stond vooral in het teken van alles klaarmaken in huis, van de was uitzoeken tot bedden opmaken, etc. etc. Ik zal jullie daar niet mee lastig vallen, maar het was al met al een drukke dag.
Vrijdag was een bijeenkomst met alle medewerkers van de hele school, dus ook de Senior School en de Preprep.
Zaterdag hebben Becca en Ed (de andere studenten) en ik gehockeyd bij mijn oude hockeyclub Bath Buccs, en een beetje gerelaxed. Zondag was ook een relatieve rustdag, voor alle hectiek die zou starten vanaf maandag.
Voor degenen die zich afvragen wat ik nou precies doe hier op Monkton Prep School, dat weet ik zelf ook nog niet helemaal. Wat ik wel weet is dat ik voornamelijk bezig ben met hockey, zorgen voor de boarders (de interne kinderen) en met helpen in de lessen van de leraren. Het voelt heel raar om met de docenten samen te werken, waar ik eerst les van kreeg. Dat zal ongetwijfeld heel snel weg gaan!
Maandag arriveerden de oudste kinderen in de loop van de middag, en werd de eerste trainingssessie gedaan. Met de brandende zon op het veld stonden een stuk of 25 meiden te ploeteren met bal en stick.
Dinsdag arriveerden de rest van de boarders, met auto's vol kleding, sportspullen, eten, schoolspullen. Noem iets op en het was vast wel ergens te vinden tussen alle zooi! Om 21:00 lagen ze allemaal met een rondgeteten buikje op bed, zodat wij ook lekker op tijd het bed in konden, want ja... Als zij om 7:10 op moeten staan, moeten wij natuurlijk aangekleed, vrolijk en wakker klaar staan!! Zo gezegd, zo gedaan, om tien voor half zeven de wekken en gaan met die banaan. Ontbijt in de mik, bestaande uit 7 warme/koude opties, tandjes poetsen...... En opeens is de hele school vol met kinderen, die staan te springen (of niet) om hun vrienden weer te zien. De vakantieverhalen zijn redelijk extreem, zo gaat de gemiddelde leerling hier eerst twee weken naar Canada, om daarna drie weken naar het vakantiehuisje in Frankrijk te gaan, en om het af te leren nog een weekje of twee naar de kust gaat om te surfen.. That's the life... Anyway, dat zit er bij mij niet echt in, maar uitkijken naar de vakanties in Nederland (en dat zijn er nog al wat) doe ik absoluut!
Over Nederland gesproken, die Engelse zijn me toch een partij fan van ons mooie kikkerlandje! De stroopwafels zijn al in grote getallen besteld voor de vakantie en dit jaar gaan wij ons eigen Sinterklaas vieren met alle boarders! De houseparents vonden het idee zo leuk, toen ze er over hadden gelezen, dat ze nu al 60 chocoladeletters hebben besteld, twee kilo pepernoten en noem maar op! We gaan heuse Sinterklaas liedjes oefenen en de schoen zetten op 5 December. Dat wordt natuurlijk lachen gieren brullen. Over twee weken mag ik ook een introductieles Nederlands geven aan de ouderejaars, in het kader van de talendag op school.
De eerste dag zit er op, nog 6 weken te gaan en dan is het vakantie!
Voor jullie die geïnteresseerd zijn, mijn adres is:
GTA Accommodation
Hatton House
Monkton Prep School
Combe Down
Bath BA2 5DL
United Kingdom
That's it for now, ik ga lekker genieten van mijn eerste vrije avond! I'll keep you posted.
Liefs,
Anna!
Zondag 30 augustus vertrokken papa, Rory en ik de (nog net niet overbeladen) Volkswagen Polo die ik een maand eerder had gekocht. Jazeker, mijn eerste auto, die dit jaar minstens 20.000 km gaat rijden denk ik! Met een lekker tempo doorkruisten we heel Nederland, België en een klein stukje Frankrijk, om te boarden vanaf Duinkerken de boot op: England-bound. Een rustige overtocht, dus we mochten niet klagen. Eenmaal de boot af tuften we, LINKS LINKS LINKS, richting Bath, waar ik de rest van het jaar zal wonen. We hadden afgesproken om met de Overeijnder's te gaan eten, waar we direct het nieuws te verduren kregen dat de Nederlandse dames het niet hadden gehaald om Europees hockey kampioen te worden... En die heb ik nog een aantal keer mogen horen.
Maandag was het Bank Holiday, waarop het gebruikelijk is dat het regent, dus.... dat deed het natuurlijk gewoon! We zijn even naar het grote winkelcentrum geweest om vervolgens papa af te zetten op het vliegveld. De nodige knuffels gegeven, en Rory en ik konden nog even genieten van de laatste paar dagen bij elkaar.
De nodige ellende met bankzaken die dan weer wel, dan weer niet lukten, en uiteindelijk (een week later) is het nog niet gelukt, maar het komt allemaal goed :).
Woensdag was de grote dag dat ik zou gaan verhuizen naar mijn 'thuis' voor de komende maanden. Om 10:00 reden Rory en ik de poort door van Monkton Prep School, waar ik de familie Goode ontmoette. Zij zijn de 'house parents' van de kinderen die op school wonen, en met wie ik samen de grote familie ga runnen.
Nou kan ik wel zeggen, dat ik een van de, zo niet het mooiste uitzicht over de omgeving van Bath heb. Direct na aankomst is het bureau dan ook verplaatst naar het raam, waar ik uitkijk over de heuvelen van Bath, de golfbaan van de school en het anderhalve hockeyveld, waar ik veel tijd ga doorbrengen. Rory en ik hebben mijn kamer samen een beetje meer thuis gemaakt. Woensdag was ook de dag dat ik Rory voorlopig gedag moest zeggen. Een opvallende tour door de heggetjes van het Engelse platteland leidde ons naar Bristol Airport, waar de traantjes even ( iets langer dan even) vloeiden. Uiteindelijk elkaar beloofd dat we voorzichtig naar huis zouden gaan, zolang ik maar aan de linkerkant bleef rijden. De eerste avond aten we met het hoofd van de school en zijn vrouw, en de andere 3 die ook op school wonen. De kop was er af, nu moesten de kinderen nog komen! Donderdag stond vooral in het teken van alles klaarmaken in huis, van de was uitzoeken tot bedden opmaken, etc. etc. Ik zal jullie daar niet mee lastig vallen, maar het was al met al een drukke dag.
Vrijdag was een bijeenkomst met alle medewerkers van de hele school, dus ook de Senior School en de Preprep.
Zaterdag hebben Becca en Ed (de andere studenten) en ik gehockeyd bij mijn oude hockeyclub Bath Buccs, en een beetje gerelaxed. Zondag was ook een relatieve rustdag, voor alle hectiek die zou starten vanaf maandag.
Voor degenen die zich afvragen wat ik nou precies doe hier op Monkton Prep School, dat weet ik zelf ook nog niet helemaal. Wat ik wel weet is dat ik voornamelijk bezig ben met hockey, zorgen voor de boarders (de interne kinderen) en met helpen in de lessen van de leraren. Het voelt heel raar om met de docenten samen te werken, waar ik eerst les van kreeg. Dat zal ongetwijfeld heel snel weg gaan!
Maandag arriveerden de oudste kinderen in de loop van de middag, en werd de eerste trainingssessie gedaan. Met de brandende zon op het veld stonden een stuk of 25 meiden te ploeteren met bal en stick.
Dinsdag arriveerden de rest van de boarders, met auto's vol kleding, sportspullen, eten, schoolspullen. Noem iets op en het was vast wel ergens te vinden tussen alle zooi! Om 21:00 lagen ze allemaal met een rondgeteten buikje op bed, zodat wij ook lekker op tijd het bed in konden, want ja... Als zij om 7:10 op moeten staan, moeten wij natuurlijk aangekleed, vrolijk en wakker klaar staan!! Zo gezegd, zo gedaan, om tien voor half zeven de wekken en gaan met die banaan. Ontbijt in de mik, bestaande uit 7 warme/koude opties, tandjes poetsen...... En opeens is de hele school vol met kinderen, die staan te springen (of niet) om hun vrienden weer te zien. De vakantieverhalen zijn redelijk extreem, zo gaat de gemiddelde leerling hier eerst twee weken naar Canada, om daarna drie weken naar het vakantiehuisje in Frankrijk te gaan, en om het af te leren nog een weekje of twee naar de kust gaat om te surfen.. That's the life... Anyway, dat zit er bij mij niet echt in, maar uitkijken naar de vakanties in Nederland (en dat zijn er nog al wat) doe ik absoluut!
Over Nederland gesproken, die Engelse zijn me toch een partij fan van ons mooie kikkerlandje! De stroopwafels zijn al in grote getallen besteld voor de vakantie en dit jaar gaan wij ons eigen Sinterklaas vieren met alle boarders! De houseparents vonden het idee zo leuk, toen ze er over hadden gelezen, dat ze nu al 60 chocoladeletters hebben besteld, twee kilo pepernoten en noem maar op! We gaan heuse Sinterklaas liedjes oefenen en de schoen zetten op 5 December. Dat wordt natuurlijk lachen gieren brullen. Over twee weken mag ik ook een introductieles Nederlands geven aan de ouderejaars, in het kader van de talendag op school.
De eerste dag zit er op, nog 6 weken te gaan en dan is het vakantie!
Voor jullie die geïnteresseerd zijn, mijn adres is:
GTA Accommodation
Hatton House
Monkton Prep School
Combe Down
Bath BA2 5DL
United Kingdom
That's it for now, ik ga lekker genieten van mijn eerste vrije avond! I'll keep you posted.
Liefs,
Anna!
Foto's bij verslag (1)
Reacties (5)
9 september 2015 20:36 | Door: Dorothé
Hi Anna,
Gaaf je verslag en wat je gaat doen. Ik ga je volgen.
Succes en groetjes,
Dorothé
9 september 2015 21:11 | Door: Heleen
Yo lieverd dat wordt een feest der herkenning. Je gaat er vast van genieten en een boel leuke dingen meemaken. Enjoy and feel Good!
Xx
11 september 2015 10:39 | Door: opa gerard
lieve anna,
Een heel mooi verhaal, zo blijven we goed op de hoogte.
Spannend wat jij meemaakt. Een heel ander leven als je tot nu toe gewend was.
maar het leert je wel veel en je kunt er ook veel plezier aan beleven.
Zeker als je een gezellig team hebt waar je mee kunt optrekken.
Veel liefs en succes met je werk.
opa
12 september 2015 15:52 | Door: Opa Marcel
Lieve Anna,
Ook jouw verslag toont aan -net als die van Marije- dat jullie over een uitstekend schrijverstalent beschikken. We hebben ervan genoten en we zien met veel plezier uit naar jouw volgende belevenissen.
Lieve groeten,
Opa 2.
13 september 2015 21:06 | Door: oma elseg.
lieve anna, ik was echt onder de indruk van jouw verslag, en ik zie het al zitten: een project
hollands erfgoed(national trust) met workshops pepernoten bakken, sinterklaasgedichtjes maken en
een wedstrijd surprises bedenken en uitvoeren (jullie hadden daar toch zo'n prachtige afdeling
handenarbeid?)En natuurlijk sinterklaasliedjes zingen( vertaaltechniek , muziek) Als je het leuk vindt stuur ik je een Griekse versie van Zie de maan schijnt door de bomen .Die heb ik vroeger geleerd van een oude, Joodse leraar wiskunde(!), die op zijn zwerftocht terug uit het concentratiekamp door Griekenland kwam(Geografie!) en blij was dat hij behalve het begin van de Ilias nog meer Grieks kon reciteren.
Helaas kan ik de computer niet tot Griekse letters verleiden, dus dat moet dan per post. O, en dan komt natuurlijk de verdeeldheid van het volk ter sprake, argumenten voor en tegen het optreden van zwarte Piet in de loop der tijden( geschiedenis, politiek)Let dan ook op de voorgeschreven verandering van het kruis op de mijter (Godsdienst).
Maar alle gekheid op een stokje, het is toch leuk te merken dat er interesse is voor gewoontes
in jouw land, en dus respect voor de verschillen tussen culturen. Fijn dat je al zo thuis bent in Engels
en dat je zelf op die school geweest bent, nu kan je je makkelijker en meer vanzelfsprekend inleven in de ervaringen en de problemen van de leerlingen. Ik zie jou snel hun vertrouwenspersoon worden. Trouwens, de jongerentaal verandert natuurlijk constant, maar jij staat daar eigenlijk midden in, dat is ook een voordeel. En over hockey hoeven ze je ook niets te vertellen, daar ben jij ook de deskundige.
Het wordt wel hard werken, denk ik, maar met pleizier, en in een positieve omgeving. Die kinderen boffen met jou, hoor.
Ik hoop van jou net zulke mooie verslagen te lezen als van je moeder in het komende jaar, als je tijde hebt om die te maken. Trouwens je zal voor jezelf ook de gebeurtenissen wel op willen tekenen, als je dan zo oud bent als ik kan je je belevingen aan je kleinkinderen vertellen zonder dat ze denken dat je maar wat verzint.
p. s. heb je al eens in de reis van St. Brandaan gelezen?
groetjes van Oma els.