Het Engelse weer is ingeslagen

Een week verder, en wat voor een. Na een eerste week die op rolletjes is gelopen, was het tijd voor de tweede week die, zoals algemeen bekend is in boarding houses, nog al wat ellende met zich mee kan brengen. Veel ellende was er niet, maar nadat de nieuwe kids zich de eerste week erg schuw en voorbeeldig hadden gedragen, was het nu tijd om de grenzen van wat wel en niet mag te ontdekken. Dat resulteerde in veel chagrijnige gezichten, omdat ze in plaats van netjes om 20:15 te gaan slapen, om 23:00 besloten toch maar wat slaap te pakken. Tja, zoals we in het Nederlands zeggen, wie zijn billen brand, moet op de blaren zitten. En dat moesten ze ook. De volgende dag vroeg naar bed, veranderingen in de samenstelling van de slaapzalen en de hele dag moe/geirriteerd/chagrijnig/vervelend zijn.

Afgelopen weekend was ik vrij en kon ik genieten van de prachtige omgeving. Omdat er voor mij niet zo veel te doen is, ging ik op zaterdag middag mee met de oudste jaars om naar de traditionele 'fair' van het idyllische Timsbury af te reizen (20 minuten als je in een keer goed rijdt) om het legendarische spel 'it's a knock-out' te spelen. Zo gezegd zo gedaan reden Miranda (de houseparent) en ik haar twee kids niet helemaal de weg zoals het moest, helemaal verkeerd, zonder bereik in de heuvelen om Bath, en bleek achteraf dat we er al drie keer langs waren gereden. Niet geheel onlogisch, als je weet wat een fair inhoudt. Basically stel je dit voor: in een afgelegen veld, op de rand van een gehucht, staan wat afgelegen kraampjes, en een springkussen, met een stel oude speakers waarop slechte muziek draait. Zien jullie het voor je? Oké, bedenk dan dat het georganiseerd wordt door een local, die niets te doen heeft en graag wat geld wilt inzamelen voor een onbekend, Afrikaans lokaal goed doel. Nou daar heb ik mijn vrije zaterdag middag gespendeerd. Heb erg gelachen en het was lekker om ook even van de school weg te zijn. Op zondag ochtend konden we uitslapen, wat betekende dat we 'pas' om 8:00 op hoefden om de kinderen hun telefoons te geven zodat ze voor het ontbijt om 8:45 nog even konden spelen. In de pyjama's aan het ontbijt, en daarna aankleden, zodat we de ochtend tot 12:00 op school konden tekenen/knutselen enzovoorts. De kids gingen in de middag lopend naar het centrum van Bath, maar ik had voor zondag gelukkig wel plannen! Ik had namelijk van de Kate en Alistair Bradley een uitnodiging gekregen voor een keuze Sunday Lunch. Zo gezegd zo gedaan zat ik om 15:30 aan roast chicken, roast veggies en roast alles, omringd door de complete familie (zelfs de oma's kende me nog). We sloten af met een heerlijke bramen en peer crumble en om 18:00 was het hele festijn afgerond. Het was ontzettend gezellig, maar het hele concept van die lunches snap ik nog niet. Je hebt de hele middag lekker mogen eten, maar om 20:00 begint je maag alweer met knorren.... (want ja je gaat ook niet om 13:00 lunchen, anders krijg je niets meer naar binnen). Ach, gelukkig kom je hier toch om in de cereal en heb ik nog even snel een bak naar binnen gewerkt. Een succesvol en rustig eerste weekend, wat me klaar moest stomen voor het volgende weekend, waar in ik elke dag zou moeten werken, omdat 3 collega's uit het boarding huis op de eerste 'school trip' waren.

Na deze twee weken heb ik wat meer overzicht van wat ik allemaal doe. Het is nu nog rustig, maar er gaat nog veel bij komen. Om een idee te geven van wat ik gemiddeld op een dag doe: om 6:20 gaat mijn wekker, om snel te douchen en aan te kleden, om vervolgens om 7:10 alle 45 kids wakker te maken. Om 7:35 zitten we gezamenlijk aan het ontbijt om ze vervolgens 'echt' naar school te sturen. De invulling tussen 8:15 en 18:00 is elke dag verschillend, maar het bestaat voornamelijk uit hockeytraining geven aan alle jaarlagen, assisteren bij de lessen Frans (stikjaloers zijn ze op mijn echte 'g' en 'r'!!) Ook bij 'science' help ik een handje mee. Het helpen bestaat voornamelijk uit het steunen van de leerlingen die wat meer moeite hebben. Tegenwoordig heeft iedereen wel moeite met het een of ander, of het nou lezen of veter strikken is. Anyhow, zolang de ouders geld hebben kunnen ze natuurlijk hier meer supportlessen hebben dan normale, maar dat is helemaal niet erg haha!

Inmiddels staat dit verslag al een week onafgemaakt op mijn computer (WAAROM BEN IK ZO DRUK EN MAAK IK HET NIET GEWOON AF!!)

We hebben de afgelopen week stilgestaan bij de Europese dag van de talen, en wat is er dan leuker dan een van de staff te vragen om een cursus Nederlands te geven. Tuurlijk wilde ik dat wel even doen! Een aantal kinderen zijn er vandaag achter gekomen dat ik een tweede taal spreek, sommige kinderen hebben geleerd dat Holland en the Netherlands niet hetzelfde zijn en dat Holland echt niet in Engeland ligt. Ik zie het maar gewoon als een compliment voor mijn mooie Engelse accent (BETURRR!).

Met de hockey heb ik het ook erg druk, zo sta ik gemiddeld 20 uur per week op het hockeyveld om training te geven/wedstrijden te coachen/enthousiast te zijn over hockey enzovoort... De positiviteit die ik uitstraal is bij door veel ouders opgemerkt en ik heb al een aantal keer terug gekregen als feedback, dat ik echt wat toevoeg aan de hockey op Monkton. In een echt trainingspak (gekregen van de school, HALLELUJAH) met mijn naam er op, sta ik de meiden aan te moedigen en veel te leren.

Eten is hier trouwens in overvloed, dat wil je niet geloven. Er is zo veel, dat ik nu al ben gestopt met alle toetjes en cakejes en noem maar op! Om een jullie een idee te geven (voor sommigen oud nieuws): om half acht een drie gangen ontbijt bestaande uit cereal, een warm gedeelte en fruit. Daarna is de eerst volgende mogelijkheid om je helemaal vol te stouwen om 10:20 als alle pastries/koekjes/taartjes enzovoort worden klaargezet in de staffroom. Vanaf 12:15 is het tijd voor de lunch, waar er naast drie warme opties en salade, ook een toetje (brownie, flapjack, apple crumble noem maar op) klaar staat. Dan denk je dat je wel genoeg hebt gegeten tot het avondeten, maar nee. Om 4:35 staat de volgende ronde taartjes, sandwiches en koekjes klaar, om je alvast klaar te stomen voor het avondeten om 18:10, bestaande uit een warme maaltijd en, jawel, weer een (warm) toetje! Nou dan begrijp je wel dat ik voldoende heb aan alleen ontbijt, lunch en avondeten... Het is zo veel, dat ze een aantal jaar geleden een GTA (wat ik ook ben) hadden, die zich zo had verkeken op de hoeveelheden, dat ze letterlijk tonnetje rond weer terug kwam. Dat staat niet op mijn planning, dus ik ren nog een rondje extra haha!

Dat rennen hier is toch een wat grotere uitdaging dan ik dacht, want heuvels zijn toch beste obstakels. Vandaag heb ik voor het eerst echt een circuit door de heuvels gerend, weliswaar maar 4 km, maar het voelde als 10 (vooral opwaarts, wie verzint dat nou weer!!) Anyways, ik ben wel van plan dit vol te houden, want mn fitheid wordt er wel 30000 keer beter van.

Aankomend weekend hoef ik alleen zondag te werken, en we hebben als uitstapje een dag Bowood House op de planning staan, met een enorme speeltuin... Lekker een middagje chillen voor ons! Al met al heb ik het hier heel erg naar mijn zijn, is het echt aanpoten, maar je krijgt er ontzettend veel voor terug! Ik leer elke dag zo ontzettend veel, mijn denken is al ruim 2 weken omgeschakeld naar het Engels (om dan lekker een blog te gaan schrijven in het Nederlands is al een kleine uitdaging!!) Gelukkig kan ik regelmatig Skypen met het thuisfront, dus dat houdt me lekker bezig.

Voor degenen die het nog niet hadden gemerkt, ik ben tijdelijk niet bereikbaar op mijn Nederlandse nummer, maar ik heb wel een Engels nummer, waarop je kan sms'en/bellen/whatsappen!
Het is +44 (0)7490215936

That's it for now.. Ik ga proberen om iets regelmatiger, wat kleinere updates te uploaden, dat gaat waarschijnlijk wat makkelijker dan hele verhalen!

Toedels!!

Anna X